شب های سرگشتگی

من اگر لاف بیایم , بخدا , حق دارم ,
چون رفیقی بِه از عالم شده اینجا یارم

بسپارید فلک لاف نیاید پیشم
تار مویش که بیارزد به فلک دل دارم ,

من اگر یاد همهِ عالم و آدم بروم
نشناسد سر و پا تا برسد دیدارم

مثل پرگار به دورِ دل من می گردد
دل ببالد به خودش نقطه ی آن پرگارم

منم آن شاه که دارد به سرش تاج رفیق
ساختهِ مهر و وفا را دل او دیوارم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

زمین , و آسمونَل گیجه , احوال ,ِ تو آویده ,
فلک دل خین و غمگین بخت و اقبالِ تو آویده ,

بیو سِی کن چه حال و روزیهِ سی ما نهادی دل
که زِندِی مو تمومِ عمر پامال تو آویده

یه ساعت لیک و ساعت دِ کِلِ پُر ایکُنی ای دل
کَلو آویدیهِ دیدی چه بُی حالِ تو آویده

تو مِی گرگی و مو مِی پازنِ پیر و شَل و کورم
که گُسنِی نصفه جونِ گیر چنگالِ تو آویده

بلالم کردیهِ زورُم وَ زورِت نیرسهِ ای گُل
زمین , گیر و دلم پا بند هر سالِ تو آویده
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

هر کسی در عاشقی , ها زود پر پر می شود
می نشیند گوشه ای تنها و هی کَر می شود

باوفایی قرص جوشان است در لیوان آب
هر که لافش بیشتر هم زود تر سر می شود

دل بریدن جان سپردن بخشی از دل دادگیست
آن چه فکرش را نمی کردی هم آخر می شود

درخیالی حال و روزت را نمی فهمد کسی
سینه ات هی خالی از هر جور باور می شود

کوچه هایی را که با او هی قدم برداشتی
خاطراتِ عاشقی , ها زجر آور می شود
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

مات و مفهوم گیجم تعریف ، مفهوم مانده تعریف ام مفهوم نامرد تعریف مفهوم دنیاییست تعریف این
در میانِ جمع خاموشم ز تنهاییست این

هر کسی را دیده ام امشب لبش پر خنده است
مبتلایم من به دردِ عشق شیداییست این

درد و دل با هر که کردم پوزخندی زد به من
پوز خندِ دیگران یعنی که رسواییست این

سنگ دل امشب شبِ یلداست می دانی که من
اشک دارم مثل باران سیل،آساییست این

تا ابد هم " درد ما را نیست درمان الغیاث"
بی تو ام با غصه ها تنها چه یلداییست این؟
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

درد مفهوم دارم تعریف جای مفهوم خلوتگاه تعریف را گم مفهوم کرده تعریف ام
خانه ی از حال من آگاه را گم مفهوم کرده تعریف ام

مجلسِ مشروطه می داند که توپ و تانک چیست
راه عکسِ توپ آتشگاه را گم کرده ام

مثل بیماری که دارد تومُرِ مغزیِ بد
برگه ی آن آزمایشگاه را گم کرده ام

مثل یک رزمنده ای کهِ موج خوردهِ توی جنگ
هاج و واجم راه سنگرگاه را گم کرده ام

اهدنا هر راه جز راهی که عشق و عاشقیست
عاشقم استغفرالله راه را گم کرده ام
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

هر که معشوقه, ی مردم, که خداوندش, هست
عاقبت غصه ی انبوه به لبخندش هست

هر که آبستن هر خاطره سازد قلبی
عاقبت شاهد صد غصه ی فرزندش هست

هر کسی پس زده از روی جفا یار خودش
با غم و غصه ی دل شاهد پیوندش هست

کاش عبرت بشود آن چه که با قلبم شد
نشد از روی وفا آن چه خوشایندش هست

نگذارید که دل سمت هر آدم برود
اعتباری نه به آدم نه همانندش هست
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

یه نفر دهسشه, دهسم, بده سی محض خدابخدا پوکسه دل رُمبسه ایی سینه جدا مو که افتادمه زندون و یه دل رحمی نیالد مِن شهر مسلمون و یه دل رحمی نی همه مِی منتظرن سر مو بلا آوه هنیسر حونِی دَمَرُم واق قلا آوه هنی شب های سرگشتگی...

دل من در غم و اندوه, که زندان, است آه
روز و شب منتظر و مثل نگهبان است آه

به کجا رو بکنم تا دلم آرام شود
هر کجا رو بکنم غصه فراون است آه

درد و دل بر غم و اندوه دلم افزوده
سنگ دل در همه عالم دل انسان است آه

صبح با میل خودم مرگ تمنا دارم
مرگ بر آدم تنها که چه آسان است آه

می کُشد زخم اگر آب به عمقش برسد
می شود کشته دلم باز که باران است آه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

هر قدر سرد شوی گرم تو را می خواهند,
روز و شب با همه ی ناز و ادا می خواهند

هر قدر سرد شوی گرم وفا می بینی
با وفا را همه یِ شهر کجا می خواهند؟

بِشِکن دل به مرادِ دل خود تا برسی
مردمِ شهر فقط جور و جفا می خواهند

بیخودی مهر نورزید که نارو بخورید
مردم اینجا همه شب یار دو تا می خواهند

عشق ها را به عمل نه،به صدا می سنجند
طبل تو خالی و پُر شور و صدا می خواهند
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

درون,ِ عشق بازی, مان دلم کمتر, تلف می شد
به جایِ تو اگر یک گله یِ گرگی به من می زد
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

این عشق که ما تجربه, کردیم, و چشیدیم,
چون یک طرفهِ بود از آن خیر ندیدیم

دل خون شده بود آن دل بیچاره ی شاعر
تا گفت 'ز هر کس که بریدیم بریدم'

صد بار شکست آن سر و پایش که صدا کرد
'ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم'

هر کس که رسد جان به لبش عشق نخواهد
باشد تو و عشقِ دگران ما که پریدیم

معشوقه ی مردم بشوی تا که بدانند
با یک دل پر خون که چرا از تو رمیدیم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

هر قدر که در عشق غمی بود چشیدیم,
با عشق دویدیم و به جایی نرسیدم

امید به هر کس که دلم بست غلط بود
با غصه فقط زخم زبان از تو خریدیم

چون رفتگرِ وقت سحر خواب ندارم
یک متشکرم از دل او ما نشنیدیم

بیچاره کسی کهِ به تو دل بسته و دارد
امید وفا را ز تو ما هم که ندیدیم

در آخر هر عشق فقط غصه و آهست
آهی که فراوان ز دل از عشق کشیدیم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

آه بشکن,, بشکن است امشب, به یادت, خانه, ام
هم شکستی سینه ام را هم دلِ جانانه ام

هی تو بشکن می زنی از دوری و من توی غم
اشک می ریزم شبانهِ توی این کاشانه ام

خانه یعنی گرمیِ آغوش گرمت هم که نیست
با چنین وصفی که گفتم تا ابد بی خانه ام

درد یعنی در کنارِ دیگران با خنده ام
عادتِ هر ثانیهِ هر ساعتِ ماهانه ام

حرف دارم می زنم با خود از این دوریِ تو
هر که می بیند مرا گوید که من دیوانه ام
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

پا بنه سر جفت تیم جون خوتتا بگرهِ جون مو، مجنون خوت تا بکنم فیس که دلدارمیلاف بیایم که هنی یارمی مات دو ایی بورگله شُمشیرتُمحیفه عزیزم که چنی دیرتُم کُشتمه و سُهتمه ایی انتظارغصه در آورده وَ ما بیدگار شب های سرگشتگی...

آه دکتر, در گواهی, نامه, یِ مرگم, نویس,
مشکلش مشکل بی خوابی و غم بود و غم
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

اثر اگر که دعا داشت, با اثر می شد
برای من دل معشوقه همسفر می شد

به تن شبی که لباسِ عروس می کردی
به جان و دل بخدا داشت, تبر می شد

رسیده بود به عشقش دلم گلایه نبود
رفیق اگر که به معشوقه بی نظر می شد

کسی که شاهد اشکِ شبانه یِ من بود
رفیق من که ز معشوقه ام پدر می شد

"شده است نوع بشر آفت زمین ای کاش
که جا نشین بشر گونه ای دگر می شد"
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

چه گویم, کهِ جهان,ِ سِوُّمِ این اهل دنیاییم,
نخوردهِ مِی همهِ مستیم و بد بختیم و رسواییم

اگر هفتاد و دو ملیارد باشد جمعیت بازم
نه این کهِ هفت و اندی از دلِ ملیارد تنهاییم

شبیهِ دشتِ بی باران و بی آب و علف هستیم
همهِ از دم همهِ با هم کویرِ کور صحراییم

ندارد ناخدا کشتیِ مردم ظاهرا این جا
همهِ پیر و جوان با هم ز غم ها غرق دریاییم

چقدری تلخ دارد می شود این زندگی هامان
که هر شب شاهدِ سقطِ جنینِ آرزوهاییم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

دل دیوار, از این رابطه, ی یک طرفه,
شده آوار از این رابطه, ی یک طرفه,

سهمم از مهر وفا هم شده در عشق ببین
فقط انکار از این رابطه, ی یک طرفه,

نه به این دل نه به دنیا و نه عالم نرسید
خیر انگار از این رابطه, ی یک طرفه,

سوختم در تب سردی نگاهت دیدی
از تو خون خوار از این رابطه, ی یک طرفه,

خیر در رابطه, یِ یک طرفه,ِ نیست که نیست
دست بردار از این رابطه ی یک طرفه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

آن چه کردی, از بدی ها با تو دنیا, می کند
می برد تا مرز رویا محو غم ها می کند

ناخدایِ تازه کارِ کشتیِ دریای نور
وقت طوفان باد و باران غرق دریا می کند

غم اگر دریا روی یا کهکشان ها هم روی
عاقبت در گوشه ای راهِ تو پیدا می کند

هیچ کس هم تا ابد اوجِ جوانی نیست که
غصه آدم را شود تا پیر تنها می کند

هر پلنگِ کهنه کاری با شکاری تیز پا
چند ساعت تا شود غافل مدارا می کند
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

امروزه, عشق ها شده غم اعتنا, نکن
سوء تفاهم است وفا پس وفا نکن

باور نکن کسی که تو را غصه دار کرد
مُشتی بکوب بر دهنش هی حیا نکن

هر پیر هم مراد که هر جا نمی دهد
بیهوده روز ها الکی هم دعا نکن

هر کس که کرد بد به تو بد کن تو هم به او
باید شود برابر هم پس عطا نکن

صد مشت در جواب چکِ دیگران بده
ثابت بکن فقط همه شب ادعا نکن
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...